ProgLog AFTERglow

 

SHORTTRACK
Een 'quick scan' van releases







Peter Banks - 
The Anthology (2018) 
Self-Contained Trilogy (2018)



Label  Peter Banks Musical Estate
Score  4 (out of 5 JoJo's)                   

De in 2013 overleden gitarist Peter Banks heb ik altijd een wat tragische figuur gevonden. Zijn min of meer gedwongen vertrek uit Yes, na 'The Yes Album' (1973) dat toch duidelijk zijn stempel draagt, is hij volgens mij nooit echt te boven gekomen. Het gedicht van Bill Ward (Black Sabbath) in het boekje bij 'The Anthology' geeft zijn 'eenzaamheid' nog eens weer. Banks heeft echter prima solo-albums gemaakt. 'Instinct' (1993), 'Self-contained' (1994) en 'Reduction' (1997) zijn terecht opnieuw als 'Self-Contained Trilogy' in één worp uitgegeven. Uitstekende werken waarop Banks zijn kwaliteiten als gitarist in vele gedaantes (akoestisch, elektrisch, ingetogen en rauw) toont.
Op 'The Anthology' vinden we op schijf 1 'The Best Of' - met een staalkaart van de drie genoemde albums' en op schijf 2 niet eerder uitgebrachte tracks, een aantal tracks van 'Can I Play You Something? (1999) en van de Guitar Workshop Band plus een verrassende uitvoering van Jon Anderson's 'Traveller'.
Deze twee releases vormen een prachtig vormgegeven eerbetoon aan een bijzondere gitarist die het waard is in de herinnering te blijven.

Howart - Howart (2018)

Label Tiny Room Records 
Score 4 (out of 5 JoJo's)


 
Het Nederlandse Tiny Room Records blijft grossieren in bijzondere releases. Nu een 12" LP van Howart bestaande uit zangeres en toetsenist Anneke Nieuwdorp, gitarist en zanger Stefan Breuer en drummer Dave Mollen. Een wat mij betreft te kort werkstuk want de filmische, deels 'ambient' muziek in de 6 tracks is van prima kwaliteit. In de rustiger tracks zoals 'Dreams' en 'Focus' hoor ik referenties aan Brian Eno, in de relatieve up-tempo tracks die verder af staan van de ambientsferen, zoals 'Adore' en 'Market', meen ik invloed van het Noorse Efterklang en in mindere mate het Engelse Redshift te horen maar dat is wellicht 'in the ear of the beholder'. Graag binnenkort een wat langere release van Howart dan een 12". Ik wacht nieuwsgierig af

Todd Tobias & Combo Quasam -
Massabu Evening Entertainments (2018)
 
Label Tiny Room Records
Score 3 (out of 5 JoJo's)


En nog een release van Tiny Room Records. Aan multi-instumentalist Todd Tobias besteedden wij al eerder aandacht op Proglog AFTERglow via zijn uitstekende albums 'Impossible Cities' (2014), 'Tristes Tropiques' (2015) en 'Gila Man' (2016). Tobias denkt en speelt 'out of the box': altijd experimenterend, anders-dan-anders-muziek makend met surrealistische thema's. Op 'Massabu', een imaginaire, exotische havenstad, treedt iedere avond in een nachtclub de niet bestaande band Combo Quasam op die met psychedelische, ritmische muziek met invloeden vanuit het Midden Oosten de bezoekers tot dansen aanzet. Ook deze keer zit de muziek in de 14 tracks vernuftig in elkaar. Ik ben echter niet zo'n liefhebber van de exotische, oosterse sferen waarbinnen de muziek zich deze keer beweegt, waardoor ik deze nieuwe worp van Todd Tobias iets minder waardeer dan zijn meer progressieve, eerdergenoemde werken.

Fernando Perdomo - Out to Sea (2018)
 
Label Cherry Red Records
Score 4 (out of 5 JoJo's)



De Amerikaanse multi-instrumentalist, producer, sessiemuzikant en vooral gitarist (o.a. Dave Kerzner band) Fernando Perdomo is een fan van King Crimson, de vroege Yes, van Genesis ten tijde van Steve Hackett, Curved Air en het Focus van Jan Akkerman. Dat is in de progressieve rock op 'Out to Sea' goed te horen. Het is een integraal eerbetoon. En Perdomo doet dat uitstekend. Knap hoe hij zijn bewondering laat horen in 'The Architect (Tribute to Peter Banks)', die compositie van Perdomo had zo op 'The Yes Album' gekund, in 'De Boerderij (Tribute to Focus)' waarop hij het unieke geluid van deze band benadert, in 'The Future According to Roye' (Tribute to Nektar)' en in 'Sonja (Tribute to Curved Air)'. Bijzonder is 'Starless (Tribute to John Wetton)' waarin hij een ingetogen, subtiele uitvoering van deze progressieve klassieker ten toon spreidt. Kritiekpunt zou kunnen zijn dat het niets toevoegt maar dit album zit zo verdomd knap in elkaar dat ik daar maar overheen stap.

Kick the Habit - Get Out of Town  

Label
Score 3 (out of 5 JoJo's)



De Nederlandse band Kick the Habit timmert al jaren aan de weg en toch zal hun naam bij de lezers van deze site niet direct een bel doen rinkelen. Dat is jammer want de zesmansformatie toont op hun vierde album 'Get Out of Town' speltechnisch, compositorisch en tekstueel goede kwaliteit. De menging van pop, jazz, symfo en progrock draait lekker weg en doet mij, ook qua sfeer, regelmatig denken aan Solution ten tijde van 'Cordon Bleu' (1975) en 'Fully Interlocking' (1977). Men gaat in de teksten de zwaardere onderwerpen niet uit de weg zoals o.a. de groter wordende macht van de banken, de ziekte die 'smart phone' heet en de eindigheid van het leven. Het geluid is prima al moet mij een minpuntje van het hart en dat is de te prominent in de mix staande zang. Na een aantal luisterbeurten ging mij dat enigszins tegenstaan. Desalniettemin heeft Kick the Habit een album afgeleverd dat gehoord de kwaliteit breder aandacht verdient. 

Harry de Vries (05-2018)